ECRİN YAREN İN 6. DOĞUM GÜNÜ

       Koskoca 6 yılı ardımızda bıraktık. Küçük kuzumuz büyüdü. Kardeşinin olmasıyla da gözümüzde de büyüdü. Bu yıl doğum günümüze Derin Dahe yi karşılamak için gelen serap Teyzemizde vardı:)) Ama Betül halamız katılamadı:((
     Tabi büyük bir boşluk büyük bi hüznümüzde vardı.. Babamm .. Bu postu yazmadan geçen yılki doğum günü postuna baktım. kim derdi ki babamın Ecrin in doğum gününe son katılması olacağını.. Kim derdi ki o fotoğraflardan 3 ay sonra aramızdan ayrılacak... Ölüm acı.. ölüm soğuk...Ölüm kabullenmesi zor... İnsanı ayakta tutan tek şey kader ve ahiret inancı aksi taktirde dayanılmaz bir olay..
      İnsanın bir yakının kaybetmesi elinin kolunun kopması gibi bişey. Önce çok büyük bi acı hissediyorsun   Sonra acın hafiflemiyor ama o acıyla yaşamaya alışıyorsun. Zamanla elinin koptuğunu unutup onunla bir iş yapmak isteyip  onu kullanmak için uzattığında olmadığı gerçeği ve acısı çarpıyor yüzüne. Onsuz devam etmeye çalışıyorsun. Hayat boyun unutamayacağın eksikliğini dolduramıyacağın bi boşluk yani...
          Ecrin nin bu yıl doğum gününden beklentisinin çok olmasından Serap Teyzemiz pastalar süslemeler ayarladı. Her yıl gelecek yıl çok farklı şeyler yapacağım diyorum ama bir türlü gerçekleştiremiyorum. Neyse önemli olan böyle günleri eksiksiz karşılayıp hep birlikte olmak..

Her yıl olduğu gibi bu yıl da pastamız Savaş dedemizden......

                DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN MELEĞİM... HEP MUTLU OL, MUTLU ET....

GÜLEN YÜZÜN HİÇ SOLMASIN.......

HOŞGELDİN DERİN DAHE

        Ecrin in ve bizim 4 gözle beklediğimiz gün geldi ve çattı. Ailemizin yeni ferdi küçük kuzumuzun doğum gününe karar vermek için doktora gittik.  Doktorumuz kasımın 8 i dedi. Bizde Ecrin Yaren 6 Aralık doğumlu olduğu ve eşimle ilk görüştüğümüz gün 6 Kasım  olduğu için doğum gününün 6 Kasım olmasını istedik. Sonuç olarak 6 Kasım a karar verdik. Ama Ecrin Yaren in çok heyean yaparak günleri geçiremeyeceğini düşündüğümüz için tam olarak gününü söylemedik. 6 Kasım sabahı kalktık. Ecrin her gün ki gibi okula gitti. Bizde hastaneye... Saat 12.10 da evimizin yeni bireyi dünyamıza teşrif etti. Böylelikle 4 parça olduk.
        Ecrin i okul çıkışında babası aldı ve süprizi göstermek için hastaneye getirdi. Sevinç baskın olmak üzere karışık duygularla karşıladı kardeşinin varlığını. Beklediğim kıskançlık krizlerini , bizi yormalarını hiç yaşamadık. Tam bir abla ... Kardeşiyle ilgileniyor , bana yardımcı oluyor. Zaman zaman 'banada böyle mi yapıyodunuz' diye sormaları oluyor.

    
            Bu dönemde bizi zorlayan tek sey ecrin in 1. sınıfa başlayıp özel ve fazla ilgiye ihtiyacı olmasıydı. Yorucu ve yoğun bir süreç geçirdik yani.