Tabi büyük bir boşluk büyük bi hüznümüzde vardı.. Babamm .. Bu postu yazmadan geçen yılki doğum günü postuna baktım. kim derdi ki babamın Ecrin in doğum gününe son katılması olacağını.. Kim derdi ki o fotoğraflardan 3 ay sonra aramızdan ayrılacak... Ölüm acı.. ölüm soğuk...Ölüm kabullenmesi zor... İnsanı ayakta tutan tek şey kader ve ahiret inancı aksi taktirde dayanılmaz bir olay..
İnsanın bir yakının kaybetmesi elinin kolunun kopması gibi bişey. Önce çok büyük bi acı hissediyorsun Sonra acın hafiflemiyor ama o acıyla yaşamaya alışıyorsun. Zamanla elinin koptuğunu unutup onunla bir iş yapmak isteyip onu kullanmak için uzattığında olmadığı gerçeği ve acısı çarpıyor yüzüne. Onsuz devam etmeye çalışıyorsun. Hayat boyun unutamayacağın eksikliğini dolduramıyacağın bi boşluk yani...
Ecrin nin bu yıl doğum gününden beklentisinin çok olmasından Serap Teyzemiz pastalar süslemeler ayarladı. Her yıl gelecek yıl çok farklı şeyler yapacağım diyorum ama bir türlü gerçekleştiremiyorum. Neyse önemli olan böyle günleri eksiksiz karşılayıp hep birlikte olmak..
 |
| Her yıl olduğu gibi bu yıl da pastamız Savaş dedemizden...... |
GÜLEN YÜZÜN HİÇ SOLMASIN.......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder