ECRİN 3 YAŞINDA

     6 Aralık 2007 de başlayan yolculuğumuzun 3. durağındayız. Bebeğimin doğum günü. dolu dolu geçen koca 3 yıl. Yeni bir yaşa başlarken bir yaş daha büyüdü diye sevinir insan. Ama bende garip bi burukluk.. Bi daha  1 li 2 li yaşlarını yani bebeklik hallerini yaşayamayacağım anılarda gizlenecek olan yıllar.. İlk defa büyümeyi farklı boyutlarda gördüm. İnsan büyüdükçe ya da büyütttükçe bebekliği, çocukluğu ya da gençliği bir daha almamak üzere veriyor zamana. Ve aklıma anı yaşamak geliveriyor aniden. Ne kadar anı yaşıyoruz sorusu... Sevdiklerimize ne kadar zaman ayırıyoruz ya da zamanı nasıl geçiriyoruz?  Ve aklıma kızımla geçirebileceğim ama bi şekilde ölen anlar geliyor kendimi zaman katili ilan edip önüme bakıyorum yaratacağım güzel an ve anılar için. Ve nice güzel anılarla ardında bıraktığın  , yeni bir yaşa, yeni umutlara  adım attığın yılları birlikte kutlamayı ümit ediyorum bebeğim. Ve hayat kitabının her sayfasını tertemiz olmasını, boş yada koparılıp atılmış sayfalarınn olmamasını diliyorum.

       Akşam başladı çok geçen kalan doğum günü hazırlıkları... Aslında pek hazırlık sayılmaz. Yapmak istediklerimi yapamamanın huzursuzluğu ve öfkesi vardı içimde . Ama sen okuldan gelen yorgunluğunu senin kokunla atmak isteyen seni öpmek için sana doğrulan annene 'Anne git' deyince kendime olan öfkem geçti. Umarım büyüyünce yani bu yazdıklarımı okurken tüm bu davranışlarına bir açıklama getirirsin.

      Minik eller iş başında .Ertesi gün doğum gününe gelecek misafirler için hazırlıklar yapıyor. Yaptığı üç tane simitimsiden sonra ben sıkıldım diyor ve  kalkıyor.

      Bi kaç aksilik yüzünden suya düşen hayallerimi gelecek doğum gününe saklıyorum.

Daha misafirler gelmeden dedenin yaptırdığı pastayı tırtıklamaya başladın. O mumları kaç kere yaktık sen kaç kere üfledin hatırlamıyorum bile. Her mum üfleyişinde de 'annem babam hep bir odada olalım ' (annem babam hep bir arada olalım) diye de dileğini dilemeyi ihmal etmedin. Ah bi de keşke doğrusunu söylesen. Nerden öğrendin ya da duydun bilmiyorum ama dileğin bu haliyle kabul olursa yandık:))

 İşte bu katil maytaplar halımızı da yaktı:(

             Artık o mumlar kaç kere yandılar ve kaç kere üflediysen nefesin kalmadı haliyle:)      Ama herşeye ramen yine dedin yine üfleyeceğim:) Herkesle üfledin yılmadan mumları:)  Serap Teyzen büyük tesadüfler sonucu 3 doğum gününde de yanımızdaydı:) Öyle umuyoruz ki seneye de güzel bi sepeple doğum gününde buluşalım.            

Mum üfleme çılgınlığın bitmemişti tabi ki. Bir de en sevdiğin arkadaşın Ahsen Ela ile üflemeliydin . O saatlerde uyuyan Ahsen Ela sonradan katıldı. Birde onunla üfledin mumları. Ahsen biraz çekinince ona nasıl üfleyeceğini gösteriyordun yorgun isyankar nefeslerinle.

Seneye doğum gününde kadromuzda bir eksilme olmamasını diliyorum. O üçün sağına birde 0 eklendiğinde de yanında olmayı umuyorum çiçeğim. Tabi en sevindiğin anlardan biri daha.. Hediye zamanı... Büyük bir merakla açtın paketleri. Hepsinde de ayyy inanmıyorum sahte nameleri:)) Hep böyle mutlu ol emi.

Bu da Ahsen Ela nın sana hazırladığı kart. Çok anlamlı ve güzel.. Şİmdi sadece üzerindeki çıkartmalar dikkatini çekti. Ama büyüyünce çook hoşuna gideceğine inanıyorum. Ve anılarını yad etmek üzere bunuda özenle saklıyorum.